نگرانی اساسی‌ آمریکا این است که سرازیر شدن هیأت‌های اقتصادی و انفجار‌ تمایل کشور‌های مختلف و به ویژه غربی برای همکاری اقتصادی و صنعتی با ایران، سامانه تحریم‌ها را قبل از هر گونه توافق جامع، متلاشی کند.

به گزارش  خبرگزاری فارس، هادی محمدی  طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: درست است که هنوز امریکا از منطق تحریم- مذاکره استفاده می‌کند و معتقد است و یا اینگونه بیان می‌کند که با اثر‌گذاری فشار‌های اقتصادی و تحریم‌، ایران را تسلیم‌پذیر می‌کند و مذاکره به نتیجه می‌رسد، ولی امریکا و کاخ سفید مشکل و نگرانی اصلی دیگری نیز دارند که آن را ناچار می‌کند طوری عمل کند و موضع‌ بگیرد که نشان دهد قصد به هم زدن بازی را دارد یا با تهدید نظامی، فضای مذاکره را تخریب کند. اگر جامعه اطلاعاتی امریکا که معتقد است تحریم جدید چشم‌انداز توافق جامع با ایران را تضعیف می‌کند، درست بگوید، پس مکانیزم فشار- مذاکره را نقض کرده و مفهوم دیگری را منتقل می‌کند. این مفهوم را باید در نامه خانم هیلاری کلینتون به سنای امریکا که از وی نظر خواسته‌ بودند، جست‌جو کرد. وی می‌گوید: «ما برای روند دیپلماتیک زحمت زیادی کشیده‌ایم و تحریم جدید از سوی کنگره امریکا، اجماع جهانی علیه ایران را از بین می‌برد و شرایطی ایجاد می‌کند که هر کشوری دنبال راه خودش می‌رود تا راه تعامل با ایران را باز کند.»